Od września do listopada 2020 r. w pomieszczeniach nadbudówki rufowej „Daru Pomorza” trwał remont dofinansowany ze środków Wydziału Kultury Urzędu Miasta Gdynia. Odnowiono m.in. pentrę oficerską, luk prowadzący do żagielkoi, część międzypokładu młodszych oficerów, szpital, ambulatorium oraz kabinę wychowawcy.
O tym, że „Dar Pomorza” stanowi jedną z najważniejszych ikon Gdyni wie każdy, kto choć raz letnią porą zajrzał do któregoś z gdyńskich sklepików z pamiątkami. Widokówki, figurki, statki w butelce i inne bibeloty, które przypominać mają letnikom czas spędzony w „Mieście z morza i marzeń”, w istotnej części przedstawiają właśnie ten historyczny żaglowiec. Nie ma w tym nic dziwnego, gdy przypomnimy sobie, iż „Dar” cumuje w Gdyni niemal od początku jej historii jako portu i miasta. Była ona portem macierzystym „Białej Fregaty” przez cały (nie licząc wojennej tułaczki) okres jej służby pod polską banderą.
Najbardziej wymagającym etapem remontu żaglowca były prace w luku prowadzącym do żagielkoi (pomieszczenia, w którym przechowuje się złożone żagle) – mówi Arleta Gałązka, kustoszka „Daru Pomorza”. – Luk prowadzi z pokładu niemal na dno kadłuba, więc na czas prac w jego wnętrzu ustawiono rusztowanie. Wyzwaniem okazała się również wymiana wykładziny na międzypokładzie młodszych oficerów. Należało bowiem znaleźć wśród dostępnych współcześnie tworzyw podłogowych takie, które będzie najbliższe oryginalnemu. Specyfika remontu zabytkowych pomieszczeń wymaga stałej uwagi i merytorycznego nadzoru ze strony kustosza: wiele elementów wyposażenia to muzealia, a końcowy efekt prac musi być zgodny z historycznym wyglądem pomieszczenia – w naszym przypadku z tym z 1982 r., gdy żaglowiec został jednostką muzealną. Wszystkie konieczne zmiany, jak np. zastosowanie nowej wykładziny konsultowaliśmy również z Działem Konserwacji Muzealiów NMM – dodaje.
Dawny blask odzyskało też kilka innych pomieszczeń. Przede wszystkim pentra przy mesie oficerskiej – czyli bufet, w którym pracowali stewardzi obsługujący oficerów podczas posiłków. Odnowiono także kabinę wychowawcy, ambulatorium, w którym urzędował statkowy lekarz oraz przyległy do niego szpital, w którym w razie chorób lub wypadków mogło przebywać do trzech chorych.
Regularne remonty przestrzeni pod pokładem nie tylko umożliwiają utrzymanie wnętrza żaglowca w jak najlepszym stanie technicznym, ale także pozwalają dziesiątkom tysięcy zwiedzających rocznie cieszyć oczy jego gustownymi i eleganckimi pomieszczeniami.
Żaglowiec został zbudowany przed I wojną światową w 1909 roku w stoczni “Blohm und Voss” w Hamburgu jako niemiecki statek szkolny. Otrzymał wtedy nazwę „Prinzess Eitel Friedrich”, na cześć synowej cesarza Niemiec i córki Wielkiego Księcia Oldenburskiego – Zofii Karoliny. W 1920 roku, statek przekazano Francji, jako część odszkodowań wojennych. Mimo licznych planów zagospodarowania, przestał on bezczynnie wiele lat w porcie St. Nazaire. W lutym 1927 roku fregatę wystawiono na sprzedaż. W 1929 roku Komitet Floty Narodowej zakupił „Prinzess Eitel Friedrich” dla polskiej floty. Z racji, że większość kwoty jaką zapłacono za fregatę pochodziła od mieszkańców Pomorza, statek, który miał zastąpić wysłużony już szkolny żaglowiec “Lwów”, przemianowano na “Dar Pomorza”.
Źródło NMM w Gdańsku
