25 lipca w Sankt Petersburgu odbyła się główna parada morska z okazji święta Marynarki Wojennej Federacji Rosyjskiej. W obchodach 325. rocznicy powstania Wojenno-Morskowo Fłota uczestniczył prezydent Rosji Władimir Putin i ponad 50 okrętów.
Parada morska z okazji święta WMF, jak co roku, odbywa się w ostatnią niedzielę lipca. Główne obchody miały miejsce na Newie w Petersburgu i na Wielkiej Redzie Kronsztadu. Uroczystości obchodzono też w pozostałych flotach i flotyllach w: Siewieromorsku, Bałtyjsku, Kaspijsku, Władywostoku, Pietropawłowsku-Kamczackim i Sewastopolu, a także w punkcie bazowania na Morzu Śródziemnym w syryjskim porcie Tartus.
W Petersburgu i Kronsztadzie paradę odbierał prezydent i naczelny dowódca Sił Zbrojnych FR Władimir Putin w towarzystwie dowódcy WMF adm. Nikołaja Jewmienowa. Putin dokonał przeglądu okrętów z pokładu białego, specjalnie przygotowanego dla niego, kutra projektu 03160 Raptor z numerem burtowym 001. W trakcie przemówienia ostrzegł potencjalnych adwersarzy: Jesteśmy w stanie wykryć każdego wroga – pod wodą, na powierzchni lub w powietrzu i w razie potrzeby zadać mu nieunikniony cios.
Z powodu jubileuszowego świętowania, na Bałtyk z Floty Północnej ściągnięto rzadko tu widywane jednostki pływające. Sensacją okazała się obecność najnowszego strategicznego okrętu podwodnego z napędem jądrowym K-549 Kniazʹ Władimir projektu 995A Boriej-A. To jedyny przedstawiciel swojego typu w służbie WMF. Odmiana Boriej-A zastąpiła w produkcji wcześniejszą wersję 955 Boriej, której trzy egzemplarze podniosły już bandery. Drugi Boriej-A, K-552 Kniazʹ Oleg, rozpoczął dopiero próby morskie, natomiast w różnych stadiach budowy są jeszcze trzy podobne okręty. Stępki kolejnej pary miały być położone właśnie z okazji święta WMF, ale do tego nie doszło.
Ponadto na Bałtyk przyszły jeszcze dwa atomowe okręty podwodne: uderzeniowy K-266 Orioł projektu 949A Antiej i wielozadaniowy K-157 Wieprʹ projektu 971 Szczuka-B. Wszystkie „atomochody” stanęły na beczkach w Kronsztadzie. Uwagę zwraca, że wybrano okręty podwodne z napędem jądrowych wszystkich trzech podklas bojowych (strategiczny z pociskami balistycznymi o zasięgu międzykontynentalnym, uderzeniowy z ciężkimi pociskami przeciwokrętowymi i wielozadaniowy z uzbrojeniem torpedowo-rakietowym). Oprócz nich zaprezentowano konwencjonalne okręty podwodne projektów 636.3 (B-274 Pietropawłowsk-Kamczatskij, B-265 Krasnodar i B-603 Wołchow), 877 Pałtus (B-459 Władikawkaz) i 677 Łada (B-586 Kronsztadt). Wskazuje to jak ważną rolę w strukturze WMF zajmują okręty podwodne, stanowiąc de facto podstawę siły uderzeniowe rosyjskiej floty. Dotyczy to w szczególności jednostek atomowych z uzbrojeniem precyzyjnym dalekiego zasięgu.
Oprócz sił podwodnych WMF zaprezentował duże okręty nawodne: zmodernizowany krążownik rakietowy Marszał Ustinow projektu 1164 Atłant i duży okręt ZOP Wice-admirał Kułakow projektu 1155 Friegat (obydwa z Floty Północnej), fregatę Admirał fłota Kasatonow projektu 22350, najnowszą korwetę Griemiaszczij projektu 20385, czy duży okręt desantowy Piotr Morgunow projektu 11771. Ponadto na Newie i w Kronsztadzie defilowały m.in.: najnowsze małe okręty rakietowe Odincowo projektu 22800 Karakurt i Zielonyj Doł oraz Grad Swijażsk projektu 21631 Bujan-M – wszystkie uzbrojone w system rakietowy Kalibr-NK, trałowce morskie Aleksandr Obuchow i Władimir Jemieljanow projektu 12700 Aleksandrit oraz liczne mniejsze jednostki różnych klas. W powietrzu pojawiło się 48 samolotów i śmigłowców, zaś łącznie w święcie uczestniczyło ok. 4000 marynarzy.
Poza okrętami rosyjskimi, w obchodach jubileuszu WMF wzięły udział bardzo ciekawe jednostki zagraniczne, reprezentujące bandery sojuszników Kremla.
Po raz pierwszy w historii na Bałtyk weszły okręty Marynarki Wojennej Islamskiej Republiki Iranu. Były to fregata Sahand typu Mudże i bazowiec Makran. Ten pierwszy okręt jest trzecią jednostką lokalnego projektu i produkcji. Bazuje na doświadczeniach zebranych w trakcie eksploatacji fregat typu Alvand zbudowanych w Wielkiej Brytanii w latach 70.
Z kolei Makran to dość ciekawa jednostka. Powstałą w wyniku przebudowy komercyjnego zbiornikowca Persian Gulf na bazę pływającą o cechach śmigłowcowca. Z dużego lądowiska ustawionego nad pokładem górnym może operować jednocześnie kilka śmigłowców. W trakcie jednego z pokazów dla dostojników irańskich zademonstrowano jednoczesne działanie pięciu wiropłatów typów: ASH-3D, RH-53D i AB212ASW. Pozostała część pokładu górnego może posłużyć do transportu kutrów rakietowych lub innych małych jednostek. Makran, który rozpoczął służbę w 12 stycznia tego roku do pewnego stopnia przypomina amerykańskie pływające bazy desantowe typu Lewis B. Puller. Zadaniem okrętu jest zapewnienie zdolności operowania wiropłatów i małych jednostek z dala od portu. Jest to największa jednostka irańskiej floty. Wypiera ok. 123 000 ton i ma 230 m długości.
Kolejnym gościem z daleka była fregata Tabar Marynarki Wojennej Republiki Indii. Jest to jednostka rosyjskiego projektu 11356 (typ Talwar) pierwszej trzyokrętowej serii, zbudowana w Bałtijskim Zawodzie w Petersburgu. Bliźniaczy Trishul gościł w Gdyni w 2003 roku.
Ostatnim z okrętów obcych bander, z równie odległego państwa, była fregata Zulfiqar, prototyp chińskiego typu F-22P. Cztery takie jednostki służą pod banderą Islamskiej Republiki Pakistanu.
źródło : http://www.zbiam.pl
