Polski Portal Morski
Aktualności

NAJWAŻNIEJSZE POSTANOWIENIA 108. SESJI KOMITETU PRAWNEGO

W dniach 26-30 lipca br. odbyła się, w formie zdalnej, 108. sesja Komitetu Prawnego (LEG 108). Z ramienia PRS udział w sesji wzięły:

Karolina Sypion-Babś – Specjalista Ośrodka ds. IMO – Przewodnicząca Krajowej Sekcji Prawnej,

Aleksandra Lubowska – Zastępca Kierownika Ośrodka ds. IMO – Sekretarz Krajowej Sekcji Prawnej.

Rosnący problem ze zjawiskiem porzucania marynarzy

Komitet odnotował niepokojący wzrost liczby doniesień o przypadkach porzucania marynarzy, zgłaszanych do wspólnej bazy danych IMO/ILO poświęconej temu zjawisku. Bezpośrednią przyczyną części zgłaszanych przypadków była  pandemia COVID-19, która skomplikowała sytuację marynarzy, szczególnie w zakresie wymiany załóg na statkach. Podczas sesji podkreślano konieczność indywidualnego podejścia do każdego takiego przypadku oraz fakt, że w sytuacji porzucenia, nie tylko marynarz doświadcza stresujących, niehumanitarnych i często niebezpiecznych tego konsekwencji, ale również zostaje dotknięta tą sytuacją jego rodzina. Nie brakuje także przypadków, w których marynarzom nie są wypłacane zaległe wynagrodzenia. Z powyższych powodów wymagane jest znaczne zaangażowanie sekretariatów IMO i ILO, wraz z Międzynarodową Federacją Pracowników Transportu (ITF), Międzynarodową Izbą Żeglugi (ICS) i innymi, tak by możliwe było opracowanie właściwego rozwiązania tego problemu.

Komitet zachęcał państwa członkowskie do zgłaszania do bazy danych przypadków porzucenia, jeśli miały one miejsce w ich portach lub na statkach pływających pod ich banderą, oraz do dalszej ratyfikacji i skutecznego wdrożenia Konwencji o pracy na morzu (MLC, 2006), w tym poprawek z 2014 r. Komitet przypomniał również państwom członkowskim o: przyjęciu stosownych rezolucji dotyczących zapewnienia zabezpieczenia finansowego w przypadkach porzucenia marynarzy (A.930(22)) i współpracy międzynarodowej na rzecz rozwiązywania ich problemów (A/75/17); zalecanych protokołach wymiany załogi (MSC.1/Circ.1636/Rev.1) oraz odpowiednim zestawie narzędzi dla zachowania należytej staranności w zakresie praw człowieka na morzu.

Komitet powołał grupę korespondencyjną, której zadaniem będzie kontynuowanie pracy nad wytycznymi dla władz państwa portu i państwa bandery dotyczącymi postępowania w przypadkach porzucenia marynarza.

Komitet odnotował zatwierdzenie przez Radę IMO ustanowienia trójstronnej grupy roboczej ILO-IMO, w celu określenia i zajęcia się sprawami marynarzy i tzw. czynnikiem ludzkim. Międzynarodowa Organizacja Pracy poinformowała, że zalecenie dotyczące powołania grupy będzie musiało zostać przyjęte przez członków Specjalnego Komitetu Trójstronnego (STC) Konwencji MLC, 2006 w drodze korespondencyjnej, a następnie przedłożone do rozważenia na 343. sesję Rady Administracyjnej MOP, która odbędzie się w październiku – listopadzie 2021 r. (lub alternatywnie na 344. sesji w marcu 2022 r.). Oczekuje się, że po ustanowieniu przez MOP, grupa robocza spotka się w 2022 roku.

Komitet omówił wniosek dotyczący powołania awaryjnego funduszu wzajemnego dla marynarzy (Seafarers Emergency Mutual Fund), który pokryłby powstałe pilne koszty porzuconych marynarzy w portach Państw członkowskich i zwrócił się do zainteresowanych podmiotów o przedłożenie na LEG 109 propozycji nowego punktu prac dotyczącego tego zagadnienia.

Przeciwdziałanie fałszywej rejestracji statków i fałszywym rejestrom

Komitet uzgodnił projekt rezolucji Zgromadzenia IMO w sprawie „Zachęcenia państw członkowskich i wszystkich właściwych zainteresowanych stron do promowania działań na rzecz zapobiegania i zwalczania fałszywej rejestracji i fałszywych rejestrów oraz innych oszustw w sektorze morskim.”, który zostanie przedłożony Zgromadzeniu IMO w grudniu 2021 r.

Projekt rezolucji:

  • wzywa wszystkie zainteresowane rządy i organizacje do pełnej współpracy w podejmowaniu skutecznych środków i wymianie informacji w celu dalszego zapobiegania oszustwom morskim, pamiętając, że środki dotyczące dokumentacji nie mogą stanowić przeszkody w ułatwianiu legalnego międzynarodowego ruchu i handlu morskiego;
  • zachęca rządy do dokonania przeglądu przepisów prawa krajowego dotyczących zapobiegania i zwalczania wszelkich form oszustw morskich oraz do wprowadzenia uzupełnień lub ulepszeń, ze szczególnym uwzględnieniem:
    1. administrowania krajowymi rejestrami statków, w tym wymogów dotyczących rejestracji tymczasowej, przeniesienia własności, przynależności państwowej lub zmiany nazwy statków;
    2. wymogów dotyczących dokumentacji, pamiętając, że proponowane środki nie mogą stanowić przeszkody w ułatwianiu legalnego ruchu i handlu międzynarodowym;
    3. odpowiednich sankcji prawnych za bezprawne działania i praktyki w sektorze morskim;
  • zachęca rządy do zbadania swoich krajowych procedur i zasobów w zakresie egzekwowania prawa, w tym dostępności odpowiednio przeszkolonego personelu, oraz do podjęcia działań, które mogą być niezbędne do skutecznego zapobiegania, prowadzenia dochodzeń i wykrywania wszelkich form oszustw morskich oraz ścigania wszystkich osób w nie zamieszanych;
  • zachęca rządy i właściwe organizacje międzynarodowe do informowania Sekretarza Generalnego IMO o działaniach prawnych, administracyjnych i innych podjętych lub rozważanych w celu realizacji celów niniejszej rezolucji;
  • wzywa rządy do podjęcia wszelkich możliwych środków współpracy między sobą oraz z właściwymi organizacjami międzyrządowymi i zainteresowanymi stronami związanymi z morzem, w celu utrzymania i rozwijania skoordynowanych działań we wszystkich istotnych obszarach zwalczania oszustw morskich, w tym wymiany informacji i zgłaszania nazw statków i rejestrów zamieszanych w akty oszustwa;
  • wzywa rządy, Sekretarza Generalnego IMO, organy kontroli państwa portu, właścicieli i operatorów statków, organizacje pozarządowe, sektor prywatny, w tym branżę ubezpieczeń morskich, maklerów okrętowych i inne właściwe podmioty sektora morskiego do zorganizowania warsztatów, które będą koncentrować się na zwiększaniu potencjału i praktyk należytej staranności w zakresie zapobiegania oszustwom związanym z dokumentacją rejestracyjną, ich wykrywania i zgłaszania.

Komitet powołał międzysesyjną grupę korespondencyjną, która pracując w trybie zdalnym, będzie miała na celu:

  • dalsze rozważenie i opracowanie definicji „fałszywych dokumentów”;
  • dalsze rozważenie kategorii fałszywej rejestracji i określenie działań niezbędnych do rozwiązania tego problemu;
  • rozważenie nazwy, celu, zadań, struktury i zakresu proponowanego badania, aby móc odpowiedzieć na pytania dotyczące zakresu i charakteru praktyk oraz rodzajów fałszywej rejestracji i fałszywych rejestrów statków, miejsca ich występowania itd.; należy opracować projekt zakresu wymagań i obowiązków dla takiego badania;
  • rozważenie propozycji dotyczących dostarczania informacji do modułu w systemie IMO GISIS oraz opracowanie szkoleń dla oficerów kontroli państwa portu (PSCOs) w celu identyfikacji statków zarejestrowanych w sposób niezgodny z prawem oraz określenia wymaganych działań w celu rozwiązania tego problemu;
  • rozważenie kwestii poruszonych w dokumencie LEG 108/6/5, dotyczących konfiskaty statków zarejestrowanych niezgodnie z przepisami oraz określenie działań wymaganych do ich realizacji;
  • określenie, w razie potrzeby, punktów do dalszego rozpatrzenia przez Komitet Prawny na następnej sesji oraz opracowanie szczegółowego planu prac;
  • przedłożenie sprawozdania na posiedzeniu LEG 109.

Zgodnie z zaleceniem Komitetu Prawnego wydanym podczas ostatniej sesji, jeden z modułów w systemie IMO GISIS, dotyczący danych statku, zawiera obecnie opcję sprawdzania statusu statku według kategorii: fałszywa flaga; statek objęty sankcjami ONZ; właściciel / podmiot eksploatujący objęty sankcjami ONZ.

Ujednolicona interpretacja dotycząca testu na wyłączenie uprawnienia właściciela do ograniczenia odpowiedzialności zgodnie z Konwencjami IMO

Komitet zatwierdził tekst trzech projektów rezolucji w sprawie ujednoliconej interpretacji dotyczącej testu na wyłączenie uprawnienia właściciela do ograniczenia odpowiedzialności zgodnie z Konwencjami IMO:

  1. projekt rezolucji w sprawie interpretacji artykułu 4 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, 1976, do przedłożenia na 34. nadzwyczajną sesję Rady IMO (C/ES.34) i przyjęcia przez Państwa-Strony Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, 1976, obecne podczas 32. Sesji Zgromadzenia IMO (A 32);
  2. projekt rezolucji w sprawie interpretacji artykułu 4 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie z 1976 r., do przedłożenia na 34. nadzwyczajną sesję Rady IMO (C/ES.34) i przyjęcia przez Państwa-Strony Protokołu z 1996 r. zmieniającego Konwencję o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie z 1976 r., obecne podczas 32. Sesji Zgromadzenia IMO (A 32);
  3. projekt rezolucji w sprawie interpretacji artykułu 6 Protokołu z 1992 roku do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 roku, zmieniającego artykuł V ustęp 2 Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 roku, do przedłożenia na 34. nadzwyczajną sesję Rady IMO (C/ES.34) i przyjęcia przez Państwa-Strony Protokołu z 1992 roku do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami z 1969 roku, obecne podczas 32. Sesji Zgromadzenia IMO (A 32).

Autonomiczne Nawodne jednostki Pływające (MASS) – zakończenie analizy zakresu regulacji prawnych (RSE)

Komitet zakończył analizę zakresu regulacji prawnych i luk w konwencjach wywodzących się z Komitetu Prawnego w odniesieniu do Autonomicznych Nawodnych Jednostek Pływających (MASS). Celem tych działań była ocena stopnia, w jakim istniejące przepisy mogą zostać zmienione w celu uwzględnienia operacji MASS, po przeprowadzeniu podobnego procesu dla konwencji podlegających Komitetowi Bezpieczeństwa Morskiego (MSC). 

Dla każdego instrumentu i dla każdego stopnia autonomiczności zidentyfikowano przepisy, które:

  • mają zastosowanie do jednostek MASS i wykluczają ich żeglugę;
  • mają zastosowanie do tych jednostek, ale nie wykluczają ich żeglugi i nie wymagają przekształceń;
  • maja zastosowanie do jednostek MASS, ale wymagają przekształcenia lub uzupełnienia;
  • nie mają zastosowania do MASS.

Następnie w ramach procesu przeanalizowano i rozważono najbardziej odpowiedni sposób podejścia do operacji MASS, uwzględniając kwestię czynnika ludzkiego, co miało pozwolić zidentyfikować potrzebę:

  • opracowania interpretacji; i/lub
  • zmiany istniejących instrumentów; i/lub
  • opracowania nowych instrumentów; lub
  • braku konieczności wykorzystania powyższych rozwiązań.

Praca została wykonana przez zgłaszające się dobrowolnie państwa członkowskie, wraz z zainteresowanymi organizacjami pozarządowymi i międzyrządowymi, a analiza RSE została sfinalizowana przez grupę roboczą, która obradowała podczas sesji. 

Ostatecznie Komitet:

  • zatwierdził wynik analizy RSE i luk w konwencjach pochodzących z Komitetu Prawnego w odniesieniu do MASS;
  • zauważył, że co do zasady żeglugę jednostek MASS można umieścić w istniejących ramach regulacyjnych konwencji LEG, bez konieczności wprowadzania większych zmian;
  • zauważył, że w przyszłości konieczna będzie koordynacja prac między komitetami (MSC i LEG), w szczególności w odniesieniu do terminologii i definicji;
  • zwrócił się do państw członkowskich o przedłożenie wniosków dotyczących nowego punktu obrad dotyczącego jednostek MASS, w odniesieniu do tych kwestii, które uznano za właściwe dla Komitetu Prawnego;
  • zwrócił uwagę, że w przyszłych pracach IMO nad MASS może zaistnieć potrzeba uwzględnienia konwencji nieobjętych auspicjami IMO, takich jak UNCLOS i MLC 2006, zwłaszcza jeżeli IMO opracuje instrument regulujący operacje MASS; oraz
  • poparł zalecenie, aby wyniki analizy RSE dokonanej przez Komitet LEG, zostały rozpowszechnione w formie okólnika LEG.

Nowe punkty obrad

Środki pozwalające ocenić potrzebę zmiany limitów odpowiedzialności – po dogłębnej dyskusji Komitet uzgodnił, że zajmie się opracowaniem środków służących przejrzystej ocenie, czy istnieje potrzeba zmiany limitów odpowiedzialności. Komitet z uznaniem odnotował, że Australia przeprowadzi nieformalne prace międzysesyjne. Komitet zauważył, że na tym etapie we wniosku nie wnioskowano o zmianę limitów odpowiedzialności.

Podręcznik dotyczący roszczeń do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejem bunkrowym z 2001 r. – Komitet wyraził swoje szerokie poparcie dla opracowania specjalnych wytycznych, które dostarczyłyby potencjalnym wnioskodawcom ważnych informacji na temat procedur, jakie należy stosować przed zgłoszeniem roszczeń uznanych za mieszczące się w zakresie konwencji. Komitet zauważył, że delegacje zainteresowane kontynuowaniem tych prac w okresie między sesjami mogą kontaktować się z klubami P & I.

Źródło: www.prs.pl fot: pixabay

Zobacz podobne

O Programie Miecznik w PGZ Stoczni Wojennej

KM

Baltic Pipe: wszystkie rury dla podmorskiej części gazociągu wyprodukowane

KD

Analiza: inwazja na Ukrainę nie doprowadziła do zakłóceń dostaw rosyjskiego gazu do Europy

BS

Zostaw komentarz

Ta strona wykorzystuje pliki cookie, aby poprawić Twoją wygodę. Zakładamy, że nie masz nic przeciwko, ale możesz zrezygnować, jeśli chcesz. Akceptuję Czytaj więcej

Polityka prywatności i plików cookie