Ceremonia miała miejsce w Cherbourgu, pierwszym dowódcą okrętu został kmdr ppor. Bolesław Sokołowski, a banderę podniósł bosman Stanisław Mielnik. ORP „Burza” był drugim po „Wichrze” nowoczesnym kontrtorpedowcem w polskiej flocie. Niestety podobnie jak prototyp, jego budowa obfitowała w usterki techniczne, które znacznie opóźniły wejście okrętu do służby.
Położenie stępki odbyło się 1.XI.1926, problemy z turbinami sprawiły, że kadłub wodowano dopiero 16.IV.1929. Wadliwie wykonane kotły spowodowały kolejne poważne opóźnienia – próby morskie rozpoczęto dopiero w sierpniu 1932. Po podniesieniu bandery i załadowaniu w Breście amunicji „Burza” skierowała się do kraju – do Gdyni okręt wszedł 19 sierpnia 1932.
Opóźnienia w budowie i jakość wykonania sprawiły, że przy zamówieniu kolejnych kontrtorpedowców, stocznie francuskie nie były już brane pod uwagę.
ORP „Burza” w ramach planu „Peking” skierowana została do wielkiej Brytanii. Podczas wojny okręt pracowice wypełniał zadania bojowe. Brał m.in. udział w kampanii norweskiej, osłonie ewakuacji sił alianckich z Dunkierki, eskorcie atlantyckich konwojów. W marcu 1944 „Burza” odstawiona została do rezerwy, pełniła także funkcje szkoleniowe. Bilans wojennych dokonań to prawie 100 tysięcy przepłyniętych mil morskich, udział w 45 operacjach i patrolach bojowych, eskorta 44 konwojów.
Wysłużony wojenny weteran do kraju powrócił na holu w lipcu 1951. Od 1955, przezbrojony i przebudowany, służył jako okręt obrony przeciwlotniczej. W 1960 ORP „Burza” przekształcony został w okręt-muzeum zacumowany w Gdyni przy Nabrzeżu Pomorskim. W tej roli służył do 1976, rok później w Świnoujściu okręt został złomowany.
Źrodło, fot: muzeummw.pl
