Latarnia morska w Świnoujściu to najwyższa latarnia na polskim wybrzeżu – jej wysokość to prawie 65 metrów. Zbudowana została z żółtej cegły, w połowie XIX stulecia na prawym brzegu Świny.
Początkowo latarnia miała przekrój ośmiokątny, ale ciężkie warunki atmosferyczne panujące w tej okolicy i sól morska spowodowały konieczność jej remontu. W jego trakcie, na początku XX wieku na skutek ubytków cegły, zdecydowano o zmianie kształtu przekroju wieży na okrągły.
Do wieży latarni przylegają, od południa i północy budynki z czerwonej cegły – pomieszczenia załogi i miejsce dla urządzeń radiolatarni, albowiem to również radiolatarnia emitująca sygnał radiowy alfabetem Morse`a „SW” – dedykowany dla miasta Świnoujście.
Budowę obecnej latarni rozpoczęto w 1854 roku i trwała niecałe trzy lata. Uruchomiono ją 1 grudnia 1857 roku. W owych czasach była godnym podziwu osiągnięciem budowlanym. Do 1902 roku wieża latarni od dolnej galerii aż do galerii górnej, miała kształt ośmioboku zwężającego się ku górze i zbudowana była z żółtej licowanej cegły. Grubość ścian wynosiła 1,7 metra nad galerią dolną do 1,3 metra przy galerii górnej. Do 1945 roku była to najwyższa latarnia morska na terytorium Niemiec.
Ze względu na trudne warunki nawigacyjne na Odrze, na południe od Świnoujścia, latarnia oprócz światła białego emituje także światło czerwone.
Ciężkie warunki atmosferyczne, jakie panują w Świnoujściu spowodowały znaczne ubytki cegły, w związku z czym w latach 1902–1903 przeprowadzono kapitalny remont wieży. Ponieważ okazało się, że najbardziej zniszczone były cegły na krawędziach, postanowiono zmienić kształt wieży z ośmiokątnego na okrągły. Wokół wieży zbudowano na jej całej wysokości silne, drewniane rusztowanie i postępując od góry zdjęto całą okładzinę a następnie przystąpiono do murowania nowego płaszcza z cegły klinkierowej postępując odwrotnie tzn. od dołu do góry. W tej postaci latarnia przetrwała do dzisiaj.
W czasie II wojny światowej 12 marca 1945 roku podczas alianckiego bombardowania lotniczego wybuchające w jej obliżu bomby spowodowały pęknięcia korpusu wieży. Dopiero po 14 latach, w 1959 roku kolumna została wzmocniona zastrzykami zespalającymi spękane mury
Zapylenie atmosfery chemikaliami przeładowywanymi na statki w otaczającym porcie spowodowało, że okładzina kolumny wieży latarni uległa ponownie znacznemu zniszczeniu. Od listopada 1998 roku do wiosny 2000 roku przeprowadzono remont, który objął całą budowlę czyli wieżę z przyległymi do niej dwukondygnacyjnymi budynkami.
Latarnia została udostępniona do zwiedzania 5 sierpnia 2000 roku. Na taras widokowy wiodą okrągłe kamienne schody.
źródło wikipedia,świnoujscie.info/ fot. Latarnia w Świnoujściu
