Na początku lat 60. XX wieku, w związku z groźnymi kryzysami – berlińskim (1961) i kubańskim (1962) – na żądanie naczelnych władz Układu Warszawskiego, podjęto w PRL decyzję o wzmocnieniu sił zbrojnych . Na potrzeby wojska, w latach 1961-1965, przeznaczono o ponad 60% więcej środków finansowych w stosunku do poprzedniej „pięciolatki”. Efektem tego było m.in. utworzenie w Marynarce Wojennej dwóch flotylli obrony wybrzeża, w Helu i Świnoujściu. Powstanie nowego związku taktycznego – 9. FOW z siedzibą w Helu – powiązano z rozformowaniem Brygady Obrony Wodnego Rejonu Głównej Bazy w Helu.
Oficjalną datą utworzenia 9. FOW był 1 czerwca 1965 r. W skład Flotylli weszły: 13. Dywizjon Trałowców, 11. Dywizjon Ścigaczy, 15. Dywizjon Kutrów Trałowych, 3. Bateria Artylerii Stałej, 11. Bateria Artylerii Stałej, 25. Bateria Artylerii Stałej, 28. Bateria Artylerii Stałej, 34. Bateria Artylerii Stałej, 7. Rejon Obserwacji i Łączności 9. FOW, 1. Węzeł Łączności 9. FOW, 11. Składnica z Warsztatem Sprzętu Obserwacji i Łączności 9. FOW, Komendy Portów Wojennych w Gdyni i Helu.
Do głównych zadań 9. FOW należało: poszukiwanie i niszczenie okrętów podwodnych, min morskich, eskortowanie okrętów, transportowców, obrona przeciwlotnicza rejonów bazowania, obiektów i wojskowych instalacji brzegowych. Obrona portów przed dywersją podwodną. Pełnienie dyżurów ratowniczych w polskiej strefie ratownictwa SAR.
W 1978 patronem Flotylli został kontradmirał Włodzimierz Steyer. W okresie czterdziestu jeden lat istnienia 9 Flotylli Obrony Wybrzeża przez jej jednostki przewinęły się tysiące oficerów, podoficerów, marynarzy i pracowników wojska. Flotylla dowodzona była przez dwunastu etatowych dowódców, ostatnim był kontradmirał Czesław Dyrcz.
Reorganizacja Marynarki Wojennej po przystąpienie Polski do NATO w 1999 r, problemy finansowe skutkowały w latach 2001-2005 wycofaniem ze służby na szeroką skalę starych i nieperspektywicznych okrętów i innego sprzętu. Rozwiązywano kolejne jednostki 9. FOW. Ostatecznie 28 grudnia 2006 nastąpiło oficjalne rozformowanie 9 Flotylli Obrony Wybrzeża. Odtąd w Helu funkcjonuje jedynie punkt bazowania dla jednostek pływających Marynarki Wojennej. Zamknęło to ważny etap w historii Marynarki Wojennej, gdy Hel, od momentu budowy tutaj portu wojennego w 1931 roku, stanowił jedną z podstawowych baz naszych morskich sił zbrojnych.
Źródło/fot.: Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni
