Budowa pierwszej polskiej fregaty rakietowej o kryptonimie „Miecznik” rozpocznie się w sierpniu przyszłego roku. Konsorcjum odpowiedzialne za największy morski program modernizacji Wojska Polskiego deklaruje, że trzy okręty tego typu trafią do marynarki wojennej odpowiednio w 2028, 2029 i 2031 roku.
Program budowy trzech okrętów obrony wybrzeża klasy fregata rakietowa o kryptonimie „Miecznik” to obecnie najważniejszy morski program modernizacyjny. Zgodnie z zapowiedziami mają one zwalczać okręty nawodne i podwodne nieprzyjaciela, wszelkiego typu statki powietrzne (drony, samoloty i śmigłowce), a także – w ograniczonym stopniu – cele naziemne.
08.04.br. odbyła się w Gdyni konferencja prasowa, na której przedstawiciele konsorcjum PGZ Miecznik (tworzonego przez Polską Grupę Zbrojeniową S.A., PGZ Stocznię Wojenną Sp. z o.o. oraz Remontową Shipbuilding S.A.) poinformowali o realizacji programu budowy polskich fregat rakietowych. Cezary Cierzan, dyrektor programów morskich PGZ, podkreślał, że konsorcjum wspólnie z zagranicznymi partnerami, firmami Babcock, Thales UK i MBDA UK, pracuje nad wstępnym projektem okrętu.
– To będzie projekt skalowalny. Z jednej strony będzie dostosowany do określonej przez zamawiającego ceny i jego wymagań taktyczno-technicznych, a z drugiej da możliwość późniejszego prostego podnoszenia zdolności bojowych okrętu – mówił Cezary Cierzan.
Jako przykład takiego „podnoszenia zdolności” wskazał liczbę wyrzutni pocisków przeciwlotniczych CAMM i wyrzutni pocisków przeciwokrętowych. Tych pierwszych Miecznik może mieć (ze względu na swój tonaż wynoszący 7000 ton) maksymalnie 32 – tyle jest miejsca na okręcie. Wojsko może jednak zdecydować, że w pierwszym Mieczniku wyrzutni CAMM będzie mniej, np. osiem, gdyż okręt będzie budowany z myślą o realizacji innych zadań niż przeciwlotnicze i w związku z tym powinno być na nim więcej wyrzutni pocisków przeciwokrętowych. Elastyczny projekt da możliwość szybkiej zmiany konfiguracji w przypadku kolejnych okrętów w serii.
Podobnie rzecz się ma z uzbrojeniem artyleryjskim. W zaprezentowanej dzisiaj wizualizacji Miecznika jest na nim zainstalowana jedna armata 76 mm firmy Oto Melara i dwie armaty OSU-35 kalibru 35 mm. Cezary Cierzan podkreślał, że zamawiający zdecyduje, czy chce mieć taką konfigurację od razu, czy może później. – Jeżeli taka będzie wola zamawiającego, aby okręt na początku miał tylko jedną armatę OSU-35 i np. osiem wyrzutni pocisków CAMM, a z czasem będzie chciał dozbroić okręt o drugą OSU-35 i kolejne wyrzutnie CAMM, nasze okręty będą na to przygotowane. Będą miały odpowiednie podłączenia, zapas energii elektrycznej, odpowiedni system walki – podkreślał Cierzan.
To, co zostało już ustalone z wojskiem, to konfiguracja sensorów. Rolę oczu i uszu Miecznikow pełnić będzie radar AESA SM-400 pasma S wspierany przez radar rotacyjny NS-50. Do wykrywania nieprzyjacielskich okrętów podwodnych służyć będzie sonar kadłubowy i sonar holowany VDS CAPTAS.
Do zwalczania okrętów podwodnych służyć będą albo torpedy MU-90, albo śmigłowce pokładowe – których, co ciekawe, projektanci chcieliby umieść na Miecznikach aż dwie sztuki. Jak jednak zastrzegają, w tym przypadku dużo zależy od rozmów z wojskiem ws. wymagań technicznych względem wiropłatów.
Harmonogram Mieczników
Przedstawiciele konsorcjum ujawnili dzisiaj również wstępny harmonogram dostaw Mieczników dla Marynarki Wojennej RP. Jak wyjaśniał Marcin Ryngwelski, prezes Remontowej Shipbuilding, w każdej stoczni biorącej udział w programie powstaną po dwie sekcje okrętu (każda o długości ok 40 m), a ich połączenie odbędzie się w Stoczni Wojennej PGZ.
– Cięcie blach pierwszego okrętu rozpocznie się najprawdopodobniej w sierpniu przyszłego roku. Okręt zwodowany ma być w 2026 toku, a oddany do służby w 2028 roku – mówił Ryngwelski. Cezary Cierzan podkreślał z kolei, że konsorcjum ustaliło z Agencją Uzbrojenia, że fregaty będą budowane kaskadowo, czyli w możliwie jak najkrótszym terminie po sobie. – Chcemy, aby drugi okręt został oddany do użytku pod koniec 2029 roku, a trzeci, ostatni, w połowie 2031 roku – wyjaśniał dyrektor.
źródło/ fot. http://polska-zbrojna.pl/
