Puck – 10 lutego 1920 roku, to w historii morskiej Polski data bardzo znacząca,to symboliczny dzień powrotu Rzeczypospolitej nad Bałtyk.
Tego dnia w Pucku padał deszcz. Tłum dostojników pod parasolami asystował w symbolicznym akcie zaślubin Polski z morzem. Ceremonialnego rzucenia w wody Zatoki platynowego pierścienia, dokonał generał Józef Haller. Na sygnał admirała Kazimierza Porębskiego, komendę do podniesienia bandery podał 25 letni oficer marynarki Eugeniusz Pławski. Ten sam, który 23 lata później na Atlantyku , jako dowódca ORP „Piorun”, stanie na drodze „Bismarcka” – pancernego kolosa Kriegsmarine.
103 lata temu Polska w sposób symboliczny objęła odcinek wybrzeża Morza Bałtyckiego, który przyznał jej Traktat Wersalski. Podpisany on został w 1919 roku, ale gen. Józef Haller i jego żołnierze dokonali zaślubin dopiero w styczniu 1920 roku. Jakie były reakcje na wejście wojsk polskich ze strony ludności niemieckiej?
– Trzeba pamiętać, że końcówka 1919 roku była niezwykle dramatyczna na wybrzeżu. Niemcy byli ze zmian bardzo niezadowoleni. Nastąpił ogromny wybuch przemocy ze strony różnego rodzaju formacji militarnych i quasi-militarnych, oraz miejscowej administracji. Istniała obawa, że zanim Traktat Wersalski zostanie wprowadzony, Pomorze zostanie ogołocone z majątku. Ponadto, trzeba było przygotować całą operację zakończenia funkcjonowania państwa, które tu funkcjonowało od 150 lat i przygotować wejście nowego, z nowymi strukturami. Nigdzie wcześniej tego nie przećwiczono i nikt nie wiedział jak to zrobić – mówił historyk prof. Cezary Olbracht-Prondzyński.
– Niemcy traktowali to jako totalną klęskę. Nieraz opuszczaniu tych terenów przez wojska pruskie towarzyszyło bicie dzwonów żałobnych. Jednakże, już wtedy pojawiały się zapowiedzi: „jeszcze tu wrócimy!”, co 20 lat później okazało się, niestety, prawdą – dodaje historyk dr Krzysztof Korda.
źródło trojka.polskieradio/ fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
