Z okazji jubileuszu 50-lecia szkoły w Szczecinie spotkali się uczniowie legendarnego Liceum Morskiego. Szkoła kształcąca średnie kadry dla potrzeb gospodarki morskiej, funkcjonująca pod patronatem Polskiej Żeglugi Morskiej, istniała zaledwie 12 lat, ale i tak stała się jednym z ważnych symboli morskiego Szczecina.
Liceum utworzono decyzją ministra żeglugi pół wieku temu, 20 sierpnia 1973 roku. Siedziba znajdowała się na statku „Kapitan K. Maciejewicz”, przycumowanym na Odrze u stóp Wałów Chrobrego w Szczecinie. Statek zbudowała w 1929 roku stocznia w Bremie dla francuskiego armatora Compagnie Générale Transatlantique. Jednostka miała 150 metrów długości, 18,65 m szerokości i nośność 9 600 DWT.
W latach 1930 – 1951 statek pod nazwą „SS Wisconsin” pływał w regularnych rejsach z Nowego Jorku do francuskiego portu Havre. W roku 1951 drobnicowiec zakupiły Polskie Linie Oceaniczne, zmieniając nazwę na „SS Fryderyk Chopin”. Po trzech latach jednostkę przejęło szczecińskie przedsiębiorstwo Dalekomorskie Bazy Rybackie, zmieniając nazwę statku na „SS Kaszuby”. Jako baza rybacka statek był eksploatowany do 1973 roku, kiedy stał się siedzibą nowo utworzonego Liceum Morskiego. W chwili przyjęcia pierwszych uczniów jednostka miała już za sobą 44 lata morskiej służby.
W pierwszym roku naboru zgłosiło się 600 kandydatów. Po egzaminach przyjęto 120 uczniów. Przez 12 lat funkcjonowania Liceum Morskie opuściło 626 absolwentów.
Szkoła uchodziła za elitarną, każdego roku o jedno miejsce ubiegało się 4 – 6 kandydatów.
Liceum było szkołą mundurową, o charakterze półwojskowym. Codzienne życie regulował regulamin szkolno-okrętowy. Wszyscy uczniowie, nawet ci pochodzący ze Szczecina, musieli mieszkać w internacie.
Po adaptacji dla potrzeb szkoły, na statku znalazło się siedem sal lekcyjnych, trzy mesy, kuchnia, pomieszczenia warsztatowe i administracyjne, aula, a nawet sala kinowa. W 57 kabinach mogło być zakwaterowanych 247 uczniów.
Inicjatorem utworzenia w Szczecinie średniej szkoły morskiej była Polska Żegluga Morska. Rosnący w siłę armator, budujący nowe statki i wchodzący na nowe linie żeglugowe, potrzebował nie tylko kapitanów i oficerów, ale także marynarzy. I właśnie dopływ świetnie wykształconych i zdyscyplinowanych marynarzy miało zapewnić Liceum Morskie.
Pierwszym dyrektorem szkoły został kpt. ż.w. Andrzej Huza – uczeń legendarnego „kapitana kapitanów” – Konstantego Maciejewicza. Kolejnymi dyrektorami byli: kpt. ż.w. Zbigniew Bargielski, kpt. ż.w. Jan Pruffer oraz oficer mechanik I kl. Jerzy Winkel.
Ze względu na zbyt duże koszty utrzymania szkoły na statku, w roku 1982 Liceum Morskie przeniesiono na ląd, do budynku znajdującego się w podszczecińskich Policach. W tej lokalizacji szkoła funkcjonowała do roku 1985.
Statek „Kapitan K. Maciejewicz” w ostatni rejs do stoczni złomowej w Szwecji odprowadził były dyrektor Liceum Morskiego – kpt. ż.w. Jan Pruffer.
Pamiątką po statku jest stojący na Łasztowni biały maszt, pod którym odbywają się morskie uroczystości. I właśnie pod tym masztem spotkało się na jubileuszowym spotkaniu ponad 150 absolwentów szczecińskiego Liceum Morskiego.
źródło/fot. Infomare
