6 czerwca 1944 r. siły zbrojne państw alianckich rozpoczęły lądowanie w Normandii – największą operację desantową II wojny św.; była ona częścią operacji „Overlord”, otwierającej drugi front w Europie. W operacji brali też udział Polacy – m.in. piloci oraz polskie niszczyciele „Piorun” i „Błyskawica”, które uczestniczyły w zwycięskiej bitwie morskiej pod Ushant.
Po lądowaniu aliantów w Normandii, Niemcy podjęli próbę zaatakowania jednostek desantowych przez lekkie siły nawodne. 8 czerwca z Brestu wyszła 8. Flotylla Niszczycieli Kriegsmarine i skierowała się w stronę kanału La Manche. Po północy, 9 czerwca, natknęli się przy zachodnim krańcu kanału na patrolującą tam 10. Flotyllę Niszczycieli, złożoną z okrętów brytyjskich, kanadyjskich i polskich.
Zespół niemiecki tworzyły niszczyciele: „Z-32″ i Z-24” (wielkie niszczyciele typu Narvik – 5 dział 150 mm, 8 wyrzutni torped), „ZH1” (ex holenderski „Gerard Callenburgh” – 5 dział 120 mm, 8 wyrzutni torped) oraz torpedowiec „T-24” (typ Elbing – 4 działa 105 mm, 6 wyrzutni torped).
Siły alianckie składały się z niszczycieli „Tartar”, „Ashanti”, „Eskimo”, „Haida”, „Huron” – (typ Tribal – 6 dział 120 mm, 2 działa 102 mm, 4 wyrzutnie torped), „Javelin”, „Piorun” (typ J/K/N – 6 dział 120 mm, 10 wyrzutni torped) oraz „Błyskawicy” (8 dział 102 mm, 4 wyrzutnie torped). „Tartar”, okręt flagowy Flotylli, prowadził także 19. dywizjon („Ashanti”, „Haida”,”Huron”). Pozostałe okręty tworzyły 20. Dywizjon – okrętem flagowym była „Błyskawica”.
Oba zespoły dostrzegły się na radarach. Ok. godz. 1.30 niemieckie niszczyciele wykonały zwrot i wystrzeliły po 4 torpedy z odległości ok. 3700–4600 m. Alianci, którzy przechwytywali ich rozmowy radiowe, wykonali unik. Wywiązała się nocna walka artyleryjska. „Z-32” otrzymał dwa trafienia z „Tartara”, a „Ashanti” trafił i unieruchomił „ZH1”.
Uszkodzony, przez „Haidę” i „Huron”, „Z-24” postawił zasłonę dymną i wraz z „T-24” odszedł na południowy zachód, następnie oba okręty powróciły do Brestu. „Z-32” próbował ujść na północ, gdzie natknął się na 20. dywizjon, prowadzony przez „Błyskawicę” i został celnie ostrzelany. Jednakże, na skutek ostrzeżenia o wystrzeleniu przez Niemców torped, dywizjon dokonał zwrotu na północ, przez co utracił kontakt z Niemcami.
Po stronie alianckiej walkę kontynuował jedynie 19. dywizjon. „Tartar” kilkakrotnie trafiony ok. 1.42 przerwał ogień i zmniejszył prędkość. „Z-32” także jednak otrzymał 3 trafienia. „Ashanti” ostrzelany został przez uszkodzony niszczyciel „ZH1”, który jednak utracił dziób po trafieniu torpedą i został zatopiony przez załogę ok. 2.35.
„Z-32” odchodzący z placu boju w kierunku Cherbourga, ok. 2.50 natknął się na powracające kanadyjskie niszczyciele „Haida” i „Huron”, które otworzyły ogień. Do pościgu w końcowym etapie zdołał dołączyć 20. dywizjon z „Błyskawicą” na czele. Około godz. 5 trafiony wielokrotnie, ciężko uszkodzony „Z-32”, po wyczerpaniu amunicji, wyrzucił się na brzeg i został opuszczony przez załogę. Następnego dnia wrak zniszczyły samoloty RAF-u. Była to ostatnia akcja bojowa niemieckich większych okrętów na wodach zachodniej Europy.
źródło : mmw/IPN
