Rotor Flettnera to jeden z najciekawszych rodzajów napędu, jakie wykorzystuje się obecnie na świecie.
Jest to alternatywny napęd aerodynamiczny w postaci wirującego walca wystawionego na działanie wiatru. Walec ten może być wykorzystywany jak żagiel, który wykorzystujące efekt Magnusa. Jego nazwa Rotor Flettnera, pochodzi od nazwiska wynalazcy Antona Flettnera.
Rozwiązanie to bazuje na bardzo wysokich walcach, pionowo ustawianych na statkach. Walce te wirują w czasie rejsu, dysponując w tym celu własnym napędem elektrycznym, a przy spotkaniu z bocznym wiatrem wywołują tak zwany „efekt Magnusa”. Jest to wytworzenie siły napędowej, prostopadłej do kierunku wiatru, a więc dodatkowo wypychającej statek do przodu. To natomiast odciąża silnik spalinowy jednostki i zwiększa efektywność rejsu. I choć w pierwszej chwili może to brzmieć nieco abstrakcyjnie, rotory Flettnera mogą mieć przed sobą bardzo dużą przyszłość. Ostatnio można je bowiem spotkać także na dużych statkach oceanicznych, jak na przykład tankowce.
Rotor Flettnera wykorzystywany jako napęd jednostek pływających jest stojącym pionowo wirującym cylindrem z blachy lub tworzywa sztucznego zakończonym obustronnie dużymi kołnierzami. Kołnierze utrzymują przepływ powietrza wokół cylindra zapewniając odpowiedni przepływ przy końcach rotora, a więc zmniejszają opór indukowany. Cylinder obraca się ze zmienną prędkością dzięki własnemu napędowi np. elektrycznemu.
Pierwszym statkiem z rotorem Flettnera była jednostka Buckau. Jej wczesny prototyp, wyposażony w dwa wirniki, przepłynął Atlantyk już w 1926 r. Gdy nie było wiatru, konstrukcja była napędzana przez silnik pomocniczy przenoszący siłę na śrubę napędową. Technologia zwróciła uwagę wielu konstruktorów, ale nie samych stoczni, które nie widziały w systemie z rotorem niczego rewolucyjnego. Z ich perspektywy budowa specyficznie wyglądających statków była ekonomicznie nieuzasadniona. Dodatkowo rotory przegrały walkę z tradycyjnymi silnikami spalinowymi.
Wysokość rotorów jest zależna od wielkości statku , w niektórych rotory są naprawdę ogromne. W nowoczesnych jednostkach konstrukcje mają ponad 20 m wysokości i do kilku metrów średnicy. Jednak można też znaleźć przypadki stosunkowo małych rotorów, umieszczonych na niewielkich jachtach.
Największym, bo 340 metrowym statkiem na którym zastosowano instalację „żagli” wirnikowych jest masowiec Sea Zhoushan .To pierwszy przypadek zastosowania tej technologii na nowo budowanym statku (2021r.). Jest to również pierwsza instalacja na masowcu wirników Rotor Sails marki Norsepower, ponieważ podobne wirniki działające w oparciu o to samo zjawisko fizyczne, jednak innego producenta, były już wcześniej instalowane na masowcach.
Statki bazujące na systemie rotorów są też w dużym stopniu uzależnione od pogody i tak jak zwykłe żaglowce, nie osiągają odpowiedniej wydajności bez optymalnej prędkości wiatru. Co więcej, ze względu na sposób działania i opisany wcześniej efekt Magnusa, gigantyczne znaczenie ma tutaj też kierunek wiatru.
źródło Wikipeia, media / fot. .ShipPanama
