5 grudnia 1968 roku podniesiono banderę na pierwszym z serii drobnicowców typu B 466 – m/s „Zakopane”. Armatorem jednostki były Polskie Linie Oceaniczne. Był to pierwszy statek zbudowany w polskich stoczniach, przeznaczony do żeglugi po rzece Św. Wawrzyńca i Wielkich Jeziorach Amerykańskich.
Projektantem tych ciekawych jednostek (drobnicowce o nośności 7 000 DWT posiadały 5 ładowni, w tym ładownię chłodzoną i jeden zbiornik na ładunek płynny) był Zbigniew Anosowicz.
Jednostki typu B 466 budowane były w Stoczni Szczecińskiej w latach 1967-1971 – w sumie powstało 8 drobnicowców: 6 dla Polskich Linii Oceanicznych i 2 dla armatora China Ocean Shipping Company z Chińskiej Republiki Ludowej.
Statki miały ciekawą historię. W roku 1978 „Zambrów” dostarczył do Detroit pomnik Tadeusza Kościuszki. „Zawichost” jako pierwszy polski statek dotarł do Antarktydy z członkami ekipy polarnej bazy Arctowskiego. „Zamość” zatonął po kolizji z japońskim „Jinei Maru” na rzece Skaldzie. Na szczęście ofiar w ludziach nie było.
Sześć statków dla PLO nosiło nazwy polskich miast, były to: m/s „Zakopane”, m/s „Zamość”, m/s „Zabrze”, m/s „Zambrów”, m/s „Zawiercie”, m/s Zawichost”.
Pozornie tych nazw nic ze sobą nie łączy. Jest jednak pewien szczegół, o którym powiedział mi Zbigniew Anosowicz, który wskazuje, że nazwy miast wypisane na burtach jednostek nie zostały wybrane przypadkowo. Otóż nazwy wszystkich sześciu statków zaczynają się na litery „ZA”, a więc identycznie, jak inicjały projektanta. Jak zapewnił mnie Zbigniew Anosowicz, ta zbieżność była jak najbardziej zamierzona.
źródło Infomare/ fot.PLO
