Abruzja to piękny, dotąd nieodkryty przez turystów, region środkowych Włoch. Położony jest u podnóża Gran Sasso – najwyższego szczytu Apeninów, zachęcając urokliwymi miasteczkami na wzgórzach, które swój początek datują na czasy średniowiecza i prawie wszystkie znajdowały się pod panowaniem rodów szlacheckich. Miejscowości te wykorzystywane były jako bazy linii komunikacyjnych, a okres ich największej świetności ilustrowała szlachetność budowli i odnotowane dziedzictwo artystyczne. Miasteczka otoczone są zapierającymi dech w piersiach krajobrazami – od tajemniczych i majestatycznych szczytów Apenin, przez lasy, łąki i doliny w kierunku piaszczystego wybrzeża. Bujna śródziemnomorska roślinność przeplata się z małymi zatoczkami i skalistymi cyplami, gdzie nierzadko można spotkać starożytne wieże strażnicze.
Malowniczy region Abruzja, wyróżnia się na tle innych, jako ten, który w swoich granicach posiada aż 133 km piaszczystego wybrzeża. Prowincje Terano, Pescara, Chieti oraz L’Aquila kuszą pięknymi starymi miastami, okazałymi średniowiecznymi budowlami oraz licznymi miejscami kultu chrześcijańskiego. Szczególnie lubił tu spędzać czas nasz Polski Papież Jan Paweł II. Był przyjacielem gór Abruzji. Chętnie udawał się do Parku Narodowego i spacerował po górskich szlakach. Często wybierał się tam na narty i piesze wycieczki w masyw Gran Sasso. Jak sam zaznaczał, przypominały mu one, jego ulubione, polskie Tatry. Stowarzyszenie kulturalne „San Piero della lenca”, któremu przewodniczy Pasquale Corriere, w celu oddania hołdu Janowi Pawłowi II, wybudowało pierwsze w Europie sanktuarium poświęcone Polskiemu papieżowi.
Linia brzegowa Abruzji
Linia brzegowa Abruzji rozciąga się na długości około 130 – 133 kilometrów i jest częścią morza Adriatyckiego. Region ten jest bardzo atrakcyjny turystycznie, ze względu na piękne piaszczyste plaże, urokliwe miasteczka i niebanalne krajobrazy.
Oprócz Pescary, wzdłuż linii brzegowej Abruzji rozciągają się równie malownicze miasteczka. Charakteryzują się one skalistymi klifami, zabytkowymi placami, gdzie niegdyś tętniło życie, a obecnie najczęściej odbywają się co tygodniowe targowiska. Hipnotyzujące miasteczka zapierające dech w piersiach przyciągają zarówno turystów, jak i cieszą oko miejscowej ludności. Niektóre miejscowości posiadają historyczne porty rybackie, gdzie można podziwiać i spróbować świeżych owoców morza.
Martinsicuro
Naszą podróż zaczniemy od urokliwej wioski Martinsicuro. Położona jest na południe od rzeki Tronto wyznaczającej granicę z Marchią. Przy wjeździe do miasta stoi potężna wieża strażnicza zbudowana przez Karola V w 1547r. Głównym zadaniem strażnicy było ostrzeganie mieszkańców przed najazdem Saraceńskich piratów. Archeologiczne wykopaliska odbywające się nieopodal miasteczka, pozwoliły zidentyfikować je jako starożytne miasto „Truentum”, które według Pliniusza Starszego, zostało zbudowane przez Linurnian i słynęło z farbowania wełny. W miasteczku można zażyć słonecznej kąpieli na pięknych plażach położonych u wybrzeża Adriatyku. Sielankowy klimat tworzą wszechobecne palmy i kolorowe oleandry.
W pobliżu znajduje się słynny kurort „San Benedetto del Tronto”. Słynie on z szerokich, piaszczystych plaż. W ciepłe, letnie wieczory należy się udać na spacer nadmorską promenadą. Połączyć go można z wizytą w urokliwej kawiarence lub w dużym centrum rekreacji. Wielkim atutem miejscowości, są rodzinne restauracje oparte na przysmakach kuchni włoskiej wzbogaconej o tradycyjną gościnność mieszkańców.
Alba Adriatica
Następnym naszym przystankiem jest jeden z najpiękniejszych nadmorskich kurortów. Nazywany jest „Srebrną plażą” ze względu na szeroką plażę z bardzo drobnym, srebrnym piaskiem, który łagodnie opada w kierunku dna morskiego. Wybrzeże jest doskonale przystosowane do plażowania i przyjmowania turystów. Otoczone jest bujną śródziemnomorską roślinnością: oleandrami, sosnami i palmami. Podczas przyjemnych spacerów wzdłuż linii brzegowej, można odwiedzić starożytną wieżę strażniczą oraz podziwiać wspaniałe budynki mieszkalne, wybudowane w latach 1800 – 1900 r. W ciągu ostatnich kilku lat, rozwinięto rozrywkową część miasta. Powstały liczne kluby i dyskoteki, tym samym, sprawiając, że Alba Adriatica stała się znanym ośrodkiem rozrywki i letniej zabawy.
Tortoreto Lido
Miasto pomimo tego, że znajduję się przy samej linii brzegowej to jego centrum położone jest na wysokości 22 m.n.p.m. Dzięki takiemu umiejscowieniu podróżni przyjeżdzający do niego mogą zobaczyć wspaniałe tarasy widokowe, które skierowane są na okoliczne wzgórza.
Średniowieczne, historyczne centrum miasteczka charakteryzuje zamek, klasztor Agostyński oraz liczne kościoły, wśród których znajduje się Santa Maria della Misericordia, San Augustini i San Nicola. Droga prowadząca do samej plaży jest szeroka i otoczona śródziemnomorską roślinnością, co czyni Tortoreto bardzo popularnym wśród turystów nadmorskim kurortem. Tortoreto Lido oprócz korzystania kąpieli słonecznych oferuje turystom wachlarz aktywności. Można uprawiać sporty wodne takie jak windsurfing, czy żeglarstwo. Dodatkowo jest to również idealne miejsce dla miłośników jazdy na rowerze oraz rolkach, gdyż dla turystów dostępne jest, aż 15 km. ścieżki rowerowej. Godnym polecenia jest też popularny aquapark Onda Blu, posiadający ponad 25 atrakcji wodnych zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.
Giulianova
Miasto Giulianova można podzielić na dwie części. Najstarsza cześć miasta Giulianova znajduje się na wzgórzu, w dużej odległości od morza, natomiast nowa, „młodsza” część, która rozwinęła się całkiem niedawno usytuowana jest nad samym morzem. W tej miejscowości znajduje się niewielki port rybacki.
Stare miasto jest niezwykle interesujące, ze względu na swoją historię. Pierwsze wzmianki na temat miejscowości pochodzą jeszcze z czasów romańskich, gdy miasto nazywało się Castum Novum. W czasach średniowiecznych natomiast, zmieniono nazwę na Castel Flaviano i obowiązywała ona, aż do 1400 r. Po jego zdobyciu przez Giuliantonio D’ Aquavive, nazwa została ponownie zmieniona na Giulianova i tak już zostało po dziś dzień.
Miasto słynie z malowniczych średniowiecznych zaułków i romantycznych willi łączących nastrój i tajemnicę. Okolica obfituje w złote piaszczyste plaże na których często dochodzi do odkrywania nowych starożytnych skarbów.
Nowa część miasta, to w większości liczne hotele, restauracje i doskonałe plaże. W okresie wakacyjnym odbywają się tu różne festiwale i koncerty, jak choćby największy festiwal folkowy w okolicy, poświęcony patronce rybaków i żeglarzy. Atmosferę miejscowości tworzy natomiast fantastyczny klimat włoskiej fiesty i doskonała kuchnia składająca się głownie z owoców morza.
W okolicy można odwiedzić Jaskinie Cavallone oraz Beatrice Cenci, w których odkryto ważne archeologiczne znaleziska z okresu epoki kamiennej.
Roseto degli abruzzi
„Miejsce róż”, tak w przeszłości nazywano miasto Roseto degli abruzzi, lub po prostu Roseto. Dziś jest jednym z najbardziej lubianych kurortów wybrzeża adriatyckiego. Jej początki jako miejscowości turystycznej datuje się na XIX w., a istnieje już od epoki rzymskiej.
Roseto degli abruzzi jest świetnym miejscem na wypoczynek, gdyż swoim wyglądem przypomina wielki ogród z bujną śródziemnomorską roślinnością, pełną oleandrów, sosen i palm. Znajduje się tutaj wiele atrakcji turystycznych, a jedną z nich jest z całą pewnością rozciągająca się na wiele kilometrów plaża. W regionie znajduje się wiele zabytkowych miasteczek, takie jak np. San Benedetto del Tronto, czy Atri.
Będąc w mieście warto odwiedzić, znajdujący się tutaj Park Narodowy Abruzzo. Park ten jest miejscem w którym można spotkać niedźwiedzia marsykańskiego, a także rysia, borsuka i kozicę apenińską. Miłośnicy wędrówek będą za to zachwyceni widokami przepięknych jezior przytulonych pomiędzy górskie pasma, a tereny Camosciary. Tutejszym krajobrazem są wąwozy, stoki i jary, zaś cały teren parku wraz z otaczającymi go pasmami jest zbudowany w większości ze skał osadowych
Pineto
Pineto jest miasteczkiem słynących jako jedno z największych ośrodków wypoczynkowych Abruzji i jest częścią należącym do tzw., „siedmiu sióstr”. Swoją nazwę zawdzięcza kontrowersyjnemu poecie Gabriele d’Annunzio i jego wierszowi, w którym opisywał urok pionowych drzew, które są charakterystyczne dla tego wybrzeża.
Pineto posiada nieskazitelnie czyste i piaszczyste plaże oraz bardzo dobrze zbudowaną infrastrukturę drogową. Pierwsze zabudowania powstały pod koniec XIX wieku, za sprawą Luigi Filiani, który postanowił wykorzystać malownicze wybrzeże jako atrakcję turystyczną, co czyni to miasto stosunkową młodym w historii całego regionu. W okolicy znajdują się ruiny rzymskiego miasta Adria oraz Mutignano. Natomiast w odległości zaledwie 2 kilometrów od miasteczka, znajduje się Torre di Cerrano, czyli XVI wieczna wieża obserwacyjna mająca chronić Włochy przed atakiem Turków.
Silvi Marina
Kurort turystyczny, który cechuje się wieloma piaszczystymi plażami, biegnącymi wzdłuż całego wybrzeża, od miasteczka San Bendetto do Alba Adriatica, opisywanego wcześniej. Nad miejscowością wznoszą się góry masywu Gran Sasso, które zapobiegają przedostawaniu się do miasteczka zimnego wiatru, a także tworzą zapierającą dech w piersiach panoramę.
Silvi Marina nazywany jest też po prostu ośrodkiem turystyczno – wypoczynkowym, który charakteryzuje się typowymi dla tego regionu szeregowymi domkami, hotelami oraz apartamentami. Wzdłuż promenady usytuowane są sklepy, bary, kawiarnie oraz restauracje. Linie brzegową, stanowią piaszczyste plaże z łagodnym wejściem do wody, a także czyste morze.
Zaraz za miasteczkiem rozciągają się zielone wzgórza z malowniczym pejzażem, który zachęca turystów do przeprowadzania wycieczek rowerowych, czy też pieszych.
Montesilvano
Miasto zwane „Zalesione Wzgórze”, dzieli się na Montesilvano Spiaggia (z włoskiego „plaża”)
i Montesilvano Cale („wzgórza”). Historyczne centrum znajduje się powyżej linii brzegowej, w głębi lądu i zawiera szlacheckie pałace, starożytne domy i interesujący kościół Madonna della Neve, w którym odkryto freski z IV w.
Nowa cześć miasta rozwinęła się wzdłuż wybrzeża, stając się jednym z najbardziej znanych
i najlepiej wyposażonych kurortów nadmorskich w regionie. Sama miejscowość znajduje się jedynie pięć kilometrów od miasta Pescara.
Wzdłuż promenady wybudowano hotele, apartamenty, restauracje, bary, kawiarnie i cukiernie, obok których odbywają się letnie festiwale, targi, kancertyi i zawody sportowe.
Samo miasto stanowi idealne miejsce na punkt wyjścia do wycieczek w góry, parków narodowych, jak i również do okolicznych miejscowości takich jak: Martinsicuro, Villa Rosa, San Benedetto del Tronto, Pesaro, Fano, Cupra Marttima, Alba Adriatica oraz Silvi Marina.
Piaszczyste plaże z łagodnym dostępem do wody oraz czyste morze czyni z miasta Montesilvano jedno z najczęściej wyszukiwanych miejsc do spędzenia letniego wypoczynku.
Pescara
Stolica regionu licząca ponad 120 tysięcy mieszkańców. Miejscowość ta jest miejscem urodzenia Gabriele D’Annunzio Pescara, na którego cześć właśnie nazwano to miasto. Pescara znajduje się na pozostałościach starożytnego Aternum i jest dziś najbardziej zaludnionym ośrodkiem w całej Abruzji. Jej powstanie datuje się na połączenie w 1927 roku dwóch małych miast nazywających się Pescara i Castellammare Adriatico. Jako miejscowość wyposażona jest w bogatą i nowoczesną infrastrukturę oraz centrum spotkań, zarówno ekonomicznych, jak i społeczno-kulturowych.
Przez środek miejscowości przepływa rzeka o tej samej nazwie, która posiada tutaj swoje ujście do Adriatyku. Dzieli ona miasto na dwie podobnej wielkości części, które łączy ze sobą kładka. Znajdują się tutaj szerokie i piaszczyste plaże, a w Adriatyku mieszkańcy oraz turyści mogą zażywać kąpieli słonecznych i morskich, nawet aż, pod sam koniec września.
Centrum uniwersyteckie w mieście, posiada dobrze wyposażony port turystyczny. W południowej części miasta, można udać się na spacer po zielonym lesie sosnowym, oddzielonym od morza piękną dzielnicą mieszkaniową z początku XX wieku. Istnieje wiele budynków o znaczeniu historycznym i kulturalnym, takie jak: Pałac Rządowy, Muzeum Ryb, Muzeum Ludu Abruzji, Dom Gabriele D’Annunzio, Muzeum miejskie Basilio Cascella, Sanktuarium Madonna dei Sette Dolori oraz Katedra S Cetteo.
Francavilla
Miasteczko położone bardzo blisko Pescary, znajduje się pomiędzy Alento i Faro. Rolę nadmorskiego kurortu pełni już od roku 1800. Plaża w miasteczku jest najstarszą plażą w całym regionie. Otworzono ją w 1873 roku, rozpoczynając tym samym niezmiernie ważny etap w historii Abruzji.
Wartym zwiedzenia, znajdującym się w miejscowości jest kościół S.Franco, posiadający współczesną architekturę i strzegący w swoich murach skarbiec, skrywający w sobie zbiór obiektów sakralnych, wśród których znajduje się monstrancja z 1413 roku. Cenny zabytek został wykonany przez Nicola da Guardiagrele, włoskiego złotnika, malarza i rysownika żyjącego w czasach średniowiecznych na przełomie około 1385 – 1462 roku.
Na pagórkowatym terenie znajduje się słynny w Abruzji, klasztor w którym od 1885 roku mieszkał i tworzył malarz Francesco Paolo Michetti. Natomiast w pobliskim ratuszu, znajdują się dwa najbardziej znane dzieła innego artysty Michettiego Le Serpiego, które były inspirowane procesją węży w Coculo oraz Gli Storpi, gdzie odbywała się popularna pielgrzymka prowadząca do sanktuarium Casalbordino.
Na turystów chcących zwiedzić tutejsze zakątki, to na skraju Francavilla czeka Kemping Paola. Oferuje on zacienione parcele ze wspaniałym widokiem, a także bar, pizzerię i salon gier.
Ortona
Ortona jest miejscowością z bardzo bogatą historią, gdyż w przeszłości stanowiło największy port Frentanów, który był wielokrotnie niszczony i odbudowywany. Podczas II Wojny Światowej został niemal zrównany z ziemią.
Bardzo interesującymi miejscami w mieście są: katedra S. Tommaso Apostolo, z jego relikwiami przechowywanymi w sarkofagu z XV wieku i przyległym muzeum będącym galerią sztuki sakralnej. Zabytkowy Palazzo Farnese zbudowany przez Małgorzatę Austriaczkę, córkę Karola V. Muzeum obywatelskie i Galeria Sztuki Cascella.
Na wysokości 70 m., znajduje się orientalna restauracja z widokiem na morze i długim balkonem, który od Villa Comunale, przechodzi przez wejście do wspaniałego teatru Vittoria i biegnie dalej, aż do majestatycznego Zamku Aragońskiego zbudowanego w 1448 roku, przez Alfonso D’Aragona Ortona.
Miasto znajduje się około 20 km., od miasta Pescara. Krajobraz miejscowości jest bardzo nieregularny, ponieważ oprócz piaszczystych plaż, znajdują się tutaj także skalne klify. Dodatkową atrakcją dla turystów, wypoczywających w Ortonie, są też romantyczne ruiny starego zamku.
S. Vito Chietino
Miasteczko opisywane przez D’Annunzio, jako „Miasto krzewu żarnowca”. San Vito Chietino rozciąga się na uroczym wzgórzu z widokiem na morze. Posiada antyczne korzenie, a w czasach średniowiecznych rywalizowało z Ortoną o rolę bazy morskiej, ze względu na pobliskie, bogate miasto Lanciano.
Z tarasu Belvedere Marconi, w pogodne dni widać przepiękną panoramę. Widok rozciąga się od Maielli do Gran Sasso, następnie do Ortony, obejmując także, odległe Punta Penne w mieście Vasto. Teren miasta charakteryzuje obecność winnic i gajów oliwnych, a produkcja cennej oliwy nadała miastu tytuł „Miasta Nafty”. Znane jest również ze spektakularnych punktów widokowych.
Plaże są tutaj piaszczyste z otaczającymi je skałami. Wejście do wody jest bardzo łagodne. Znaczną część linii nadmorskiej zajmują kluby plażowe w których można wynająć leżaki i parasole. Dostępne są tutaj również atrakcje wodne takie jak katamarany i narty wodne.
Rocca S. Giovanni
Wieś, która powstała w średniowieczu i była wykorzystywana przez benedyktynów, jako ufortyfikowane schronienie do obrony przed najazdami piratów saraceńskich. Została założona przez opata Oderisio z X wieku. W zabytkowym centrum znajduje się kościół parafialny z XII wieku, z dzwonnicą wybudowaną w stylu romańskim.
Na szczególną uwagę w miejscowości zasługuje piękne wybrzeże, pełne zatoczek i małych plaż z gdzieniegdzie usytuowanymi, charakterystycznymi dla tej części regionu „Trabocchi”.
Fossacesia
Ta mała miejscowość, która powstała w IX wieku podczas kolonizacji benedyktyńskich mnichów. Położona jest na wzgórzu w odległości około 5 km., od morza. W historycznym centrum znajduje się kościół San Donato, który posiada specjalną dzwonnicę, zbudowaną na fundamentach poprzedniego muru miejskiego.
Tuż za Fossacesią, na panoramicznym wzgórzu, rozpościera się imponujące opactwo San Giovanni in Venere, który dominuje okolice swoim pięknem. Zbudowane zostało w miejscu dawnej świątyni poświęconej Venere Conciliatrice, a rozbudowane w 1165 roku, przez ówczesnego opata Odorisio. Na wejściu znajduje się bardzo ciekawa brama zwana jako „Portal della Luna” (Księżycowa brama), uformowana z zdobionego marmuru. Wewnątrz znajdują się trzy nawy rozdzielone dwunastoma kolumnami. Pod prezbiterium jest krypta z XII – wiecznymi freskami, którą można zwiedzać. Znajdujące się tam boczne drzwi, ukazują piękny ogród otoczony starożytnym krużgankiem
Vasto
Naszą podróż kończymy w uroczym miasteczku zbudowanym na wzgórzu z widokiem na jeden z najpiękniejszych odcinków wybrzeża Abruzji, zwanej jako Złota Zatoka.
Miasteczko pochodzi z czasów przed rzymskich i zostało, według legend, założone przez Diomedesa. Wybrzeże, pełne bazy noclegowej, szczyci się piękną piaszczystą plażą. Historyczne centrum oferuje odwiedzającym ją turystom, możliwość podziwiania licznych świadectw jego chwalebnej przeszłości.
Palazzo d’Avalos, z XIV wieku, mieści Muzeum Archeologiczne i galerię sztuki, w której prezentowane są dzieła największych XIX – wiecznych malarzy z Abruzji. Katedra S. Giuseppe (XIII wiek), posiada piękny romański portal. W Vasto można podziwiać Zamek Caldora. Niezapomnianym przeżyciem będzie, z całą pewnością, spacer po Loggia Ambling z której widok rozciąga się od błękitnego morza, aż do wysp Tremiti.
Źródło: Polska Morska / Autor: Malwina Szałkowska – Srokowska, Patryk Srokowski
